جمله معروف "هرآنچه تورا نکشد، تورا قوی تر خواهد کرد"، چنان درجهان پذیرفته شده است که در مکالمات روزمره و آهنگ‌های روزدنیا از آن استفاده می‌شود. اما مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که این جمله قطعا اشتباه است.
جمله معروف "هرآنچه تورا نکشد، تورا قوی تر خواهد کرد"، چنان درجهان پذیرفته شده است که در مکالمات روزمره و آهنگ‌های روزدنیا از آن استفاده می‌شود. اما مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که این جمله قطعا اشتباه است. به گفته محققان، تجربیات استرس‌زای گذشته باعث مقاومت در برابر آسیب‌های بعدی نمی‌شود. درحقیقت، تحقیقات نشان می‌دهد که برعکس این امر صادق است: عوامل استرس‌زای گذشته، افراد را نسبت به آسیب‌های بعدی حساس می‌کند و درصد ابتلای آنها به یک اختلال سلامت روان را افزایش می‌دهد.
کریستینا فرناندز، اپیدمیولوژیک روانپزشکی دردانشگاه براون و نویسنده این مقاله می‌گوید: "ما امیدواریم که این تحقیق با توجه به افزایش سالانه فجایع طبیعی - که نتیجه اصلی تغییرات آب و هوا است - مانند زلزله ویرانگری که شیلی و کشورهای همسایه را تحت تأثیرخود قرار داده است، باعث ایجاد انگیزه بیشتری شود." " سرعت تأثیرگذاری جهانی این وقایع فاجعه‌بار بر بیماری، مرگ و اقتصاد تا حد زیادی به خوبی شناخته‌شده است. متأسفانه، با وجود افزایش میزان بیماری‌ها، مشکلات روحی روانی تاکنون، مورد توجه بودجه و سیاست قرارنگرفته است." این تحقیق، تلاشی مشترک، میان دانشمندان دانشگاه براون و دانشگاه کنسپسیون در مرکز شیلی است. این تیم 1600 نفر از مردم شیلی را در سال 2003 و 2011 مورد بررسی قرار داد‌‌‌‌‌ند ( قبل و بعد از ششمین زلزله قدرتمند و سونامی متعاقب آن در سال 2010).
هنگامی که این مطالعه در سال 2003 آغاز شد، هیچ یک از شرکت‌کنندگان سابقه اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا اختلال افسردگی عمده (MDD) نداشتند. پس از زلزله سال 2010، 9.1٪ از بازماندگان مبتلا به PTSD و 14.4٪ مبتلا به MDD بودند.
خطر ابتلا به این اختلالات به ویژه در بین افرادی که فشا‌رهای روانی پیش از فاجعه را تجربه کرده‌اند، مشخصا زیاد است، مانند یک بیماری جدی یا جراحت، مرگ یک فرد عزیز، طلاق، بیکاری یا چالش مالی، مشکلات حقوقی یا از دست دادن یک دارایی با ارزش.
محققان توضیح داده‌اند كه برای مبتلا شدن به PTSD پس از فاجعه، افراد باید از "آستانه شدت" حداقل چهار عامل استرس‌زای پیش از فاجعه عبور كنند.
MDD الگوی متفاوتی را نشان داد: هر عامل استرس‌زای قبل از فاجعه، حتی یک عامل استرس‌زا، خطر ابتلا به بیماری MDD را پس از وقوع فاجعه افزایش می‌دهد و هرعامل استرس‌زای دیگری، با توجه به یافته‌های این تحقیق، خطر را بیشتر می‌کند.
محققان می‌گویند، به طور کلی، هر دو یافته نشان می‌دهند که بازماندگان فاجعه شیلی که عوامل استرس زا و آسیب‌های متعددی را تجربه کرده بودند، در‌مقایسه با افرادی که در گذشته هیچ عامل استرس‌زایی نداشتند یا استرس کمتری را تجربه کرده بودند، بیشتردرمعرض ابتلا به یک اختلال روانی پس از فاجعه قرار گرفته‌اند
استفن بوکا، استاد اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت عمومی براون و نویسنده ارشد این مقاله می‌گوید: "متأسفانه، ممکن است این برای COVID-19 هم صدق کند." "ما هم اکنون شاهد میزان بالای عفونت و تلفاتCOVID-19 میان آمریکایی‌های سیاه پوست و لاتین هستیم. همه شواهد نشان می‌دهد كه گروه‌های محروم، كه دائما درجه بالایی از استرس را در زندگی تجربه می‌کنند، ازجمله فشارمالی و بی ثباتی شغلی، در پی یک بیماری همه گیر، از شرایط سلامت روانی، رنج بیشتری خواهند برد." این تیم امیدوار است که این تحقیقات به سایر کشورها در درک اهمیت مراقبت‌های بهداشت روان کمک کند.
بنیامین ویسنته، محقق اصلی این مطالعه از دانشگاه كانسپسیون می‌گوید: "بسته های آمادگی سلامت روان شخصی و شهروندی، مانند مواردی كه در شیلی به كارمی‌رود، می‌توانند تأثیرات منفی بلایای طبیعی را کاهش دهد و الگویی برای سایر كشور‌ها باشد." وی افزود: "همراه با کدهای ساختاری دقیق، شیلی دارای یک سرویس مراقبت‌های بهداشتی شهروندی است که شامل مراکز یکپارچه مراقبت‌های بهداشتی اولیه و روانی است، که بیشتر آنها پرسنل را طوری آموزش داده‌اند تا در صورت لزوم راهکارهای مقابله با فاجعه را ارائه دهند.