نظریه سبک‌های دلبستگی توسط جان بالبی مطرح شد. این نظریه بیان می‌دارد که روابط اولیه مادر با کودک سبک دلبستگی را شکل می‌دهد و این سبک دلبستگی در تمام طول زندگی اثرات خود را نشان می‌دهد. چهار نوع سبک دلبستگی وجو دارد که عباتند از: سبک دلبستگی ایمن، سبک دلبستگی آشفته، سبک دلبستگی اجتنابی و سبک دلبستگی دوسوگرا.

کولینز و رید در سال ۱۹۹۰ بر اساس نظریه هازان و شاور پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید (RAAS) را که معادل انگلیسی آن Revised Adult Attachment Scale است تهیه کردند. این پرسشنامه در ابتدا دارای ۲۱ ماده بود که بعدها به ۱۸ آیتم کاهش یافت. این پرسشنامه سه زیر مقیاس دارد که عبارتند از:

سبک اضطرابی (A): که با سبک دلبستگی دوسوگرا (Ambivalent Attachment Style) مطابقت دارد.
سبک نزدیک بودن (C): که با سبک دلبستگی ایمن (Secure Attachment Style) مطابقت دارد.
سبک وابستگی (D): که تقریباً عکس دلبستگی اجتنابی (Avoidant Attachment Style) است.

کولینز و رید(1990، به نقل از پاکدامن، 1380) نشان دادن که زیر مقیاسهای نزدیک بودن، وابستگی و اضطراب در فاصله زمانی 2 ماه و حتی در طول 8 ماه پایدار ماندند و در مورد قابلیت اعتماد مقیاس دلبستگی بزرگسال کولینز و رید میزان آلفای کرونباخ را برای هر سه زیر مقیاس این پرسشنامه در 3 نمونه از دانشجویان به صورت زیر گزارش دادند:

با توجه به اینکه مقادیر آلفای کرونباخ در تمامی موارد مساوی یا بیش از 0.8 است آزمون از اعتبار بالایی برخوردار است.