دویدن ممکن است فعالیت مفیدی برای بهبود سلامت روان باشد. محققین دانشگاه سوکوبا دریافته‌اند که فقط 10 دقیقه دویدن معمولی از نظر شدت، باعث افزایش جریان خون در قسمتی از قشر پیش‌پیشانی مغز می‌شود که یکی از مناطق اصلی کنترل‌کننده خلق و خو و فعالیتهای اجرایی است.
دویدن ممکن است فعالیت مفیدی برای بهبود سلامت روان باشد. محققین دانشگاه سوکوبا دریافته‌اند که فقط 10 دقیقه دویدن معمولی از نظر شدت، باعث افزایش جریان خون در قسمتی از قشر پیش‌پیشانی مغز می‌شود که یکی از مناطق اصلی کنترل‌کننده خلق و خو و فعالیتهای اجرایی است.یافته‌های این پژوهش ممکن است در به منظور توصیه‌های درمانی برای بهبود سلامت روان کاربری داشته باشد.
شواهد بسیار واضحی وجود دارد که فعالیت بدنی منافع بسیار زیادی از جمله بهبود خلق به همراه دارد ، ولی در تحقیقات قبلی معمولاً دوچرخه‌سواری به عنوان شکلی از فعالیت بدنی مورد مطالعه قرار گرفته بود. ولی با این حال، دویدن همواره نقش بسیار مهمی در نیک زیستی انسان‌ها به همراه داشته است. شکل منحصر به فرد و پربازده دویدن، که شامل توانایی حفظ این فرم (مثلا تند راه رفتن در مقابل سریع استارت زدن و تند دویدن است)، و میزان موفقیت تحولی انسان در طول دوران تحول همبستگی بالایی با هم دارند.
علی رغم چنین تاثیری، محققین تا به حال از نزدیک نگاهی به تاثیر دویدن بر مناطق مغزی‌ای که مسئولیت کنترل خلق و فعالیتهای اجرایی را برعهده دارند نیانداخته‌اند. بر طبق گفته پرفسور هیدایکی سویا: " برای داشتن چنین حدی از کنترل لازم است تا هماهنگی زیادی بین تعادل، حرکت و سرعت در طول دویدن وجود داشته باشد، به همین دلیل بسیار منطقی به نظر می‌رسد که شاهد افزایش فعالیت مغزی و عصبی در مناطقی از قشر پیش‌پیشانی مغز باشیم و باز هم طبیعی است که دیگر مناطق همین بخش پیش‌پیشانی نیز از این افزایش فعالیت بهره‌مند شوند."
برای آزمایش این فرضیه، محققین از تست لغت و رنگ استروپ ( اسم یک رنگ (مانند آبی، سبز یا قرمز) با رنگ دیگری که نشان گر نام آن رنگ نیست، چاپ شده باشد (به عنوان مثال، کلمه «قرمز»، به جای این که با جوهر قرمز رنگ چاپ شود، با جوهر آبی رنگ چاپ شود) و ثبت کردن تغییرات به وجود آمده در فعالیت قسمت‌هایی از مغز شرکت‌کننده که مشغول انجام هر فعالیت است، استفاده کردند. به عنوان مثال، در یک فعالیت، در یک فعالیتی که نشان‌دهنده عدم تطابق بود حروف کلکه قرمز با رنگ سبز نوشته شده بود و شرکت‌کننده می‌بایست به جای خواندن کلمه، نام رنگ را بیان می‌کرد. برای انجام این کار، مغز باید هر دو دسته اطلاعات را بررسی کند و از ورود اطلاعات اضافی در این فرایند جلوگیری کند. اثر مداخله استروپ به وسیله تفاوت زمان پاسخگویی برای انجام این فعالیت و انجام یک نسخه بسیار ساده از این فعالیت – یعنی بیان کردن رنگهایی که با لغت‌هایشان تطابق داشتند، کمی‌سازی شد.
نتایج نشان داد، بعد از 10 دقیقه دویدن با شدت ملایم، میزان زمان پاسخگویی به مداخله استروپ به شدت کاهش پیدا کرده بود. علاوه بر این، پس از دویدن در حین انجام این مداخله میزان فعالیت هر دو سمت قشر پیش‌پیشانی به شدت افزایش پیدا کرده بود. پس از دویدن، شرکت‌کنند‌گان گزارش کردند که وضعیت خلق‌و‌خویشان بهبود پیدا کرده است. چورفاتا دامرونگتای نویسنده اصلی مقاله اضافه می‌کند: " این یافته‌ها توسط یافته‌های فعال‌سازی تصادفی مناطق قشری پیش‌پیشانی که در تنظیم هیجانی موثر هستند، تایید می‌شود."
با داشتن این فرض که بسیاری از خصوصیت‌های موجود در منطقه پیش‌پیشانی مغز انسان، مختص انسان هستند، این پژوهش نه تنها از منافع کنونی دویدن پرده برداشت، بلکه از نقش مهم این فواید در تکامل و تحول انسان در زمان‌های گذشته نیز پرده‌بردای کرد.
لینک خبر:
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/12/211206113037.htm
مقاله مربوط به خبر:
Chorphaka Damrongthai, Ryuta Kuwamizu, Kazuya Suwabe, Genta Ochi, Yudai Yamazaki, Takemune Fukuie, Kazutaka Adachi, Michael A. Yassa, Worachat Churdchomjan, Hideaki Soya. Benefit of human moderate running boosting mood and executive function coinciding with bilateral prefrontal activation. Scientific Reports, 2021; 11 (1) DOI: 10.1038/s41598-021-01654-z