برای کسانی که به ندرت چهره کسی را فراموش می‌کنند، ولی با به یاد آوردن نام مشکل دارند، شاید دم دست‌ترین درمان برای بهبود این وضعیت، بالشتشان باشد.
برای کسانی که به ندرت چهره کسی را فراموش می‌کنند، ولی با به یاد آوردن نام مشکل دارند، شاید دم دست‌ترین درمان برای بهبود این وضعیت، بالشتشان باشد.
تحقیقات جدید انجام شده توسط دانشگاه Northwestern، اولین تحقیقاتی است که تاثیر بازفعال‌سازی حافظه در طول خواب بر روی یادگیری چهره‌ها و نام‌ها را ثبت می‌کند.
پژهشگران متوجه شدند که به یاد آوردن نام افراد به شکل قابل توجهی برای چهره- نام‌هایی که فرد تازه آنها را یاد گرفته است، در طول چرت زدن بهبود پیدا می‌کند. کلید بهبود این وضعیت خواب عمیق بدون وقفه است.
دکتر ناتان ویت‌مور نویسنده اصلی این پژوهش و کاندیدای دکترای علوم اعصاب در دانشگاه Northwestern عنوان می‌کند: " این یک یافته جدید و هیجان‌انگیز در مورد خواب است، چرا که به ما نشان می‌دهد که شیوه بازفعال‌سازی اطلاعات در طول خواب که منجر به بهبود ظرفیت حافظه می‌شود با کیفیت خواب خوب و بالا مرتبط است."
تیم پژوهشی به این نتیجه دست یافت که شرکت‌کنندگانی که EEG (میزان فعالیت الکتریکی مغز که به وسیله الکترودهایی که بر روی سر نصب می‌شود به دست می‌آید) آنها در طول خواب وضعیت مختلی داشت، بازفعال‌سازی حافظه در این شرکت‌کنندگان نه تنها بهبود پیدا نکرده بود، بلکه بدتر هم شده بود. ولی در رابطه با کسانی که در طول یک مدت مشخص خواب بدون وقفه داشتند، بازفعال‌سازی حافظه تقریبا به صورت میانگین با به یاد آوردن بیش از 1.5 نام، بهبود پیدا کرده بود.
این مطالعه بر روی 24 شرکت‌کننده بین سنین 18 تا 31 سال انجام شده بود، که از آنها خواسته شده بود تا صورت و نام 40 نفر از کلاس تاریخ آمریکا و از کلاس تاریخ ژاپن را به یاد بسپارند. زمانیکه هر صورت به از این چهره‌ها به آنها نشان داده می‌شد، از این شرکت‌کنندگان خواسته می‌شد تا نامی که به آن مرتبط است را بگوید. بعد از تمرین یادگیری نام‌ها و صورت‌ها، شرکت‌کنندگان در حالیکه پژوهشگران به صورت دقیق میزان فعالیت مغزی آنها را با استفاده از EEG بررسی می‌کردند، چرت می‌زدند. زمانیکه شرکت‌کنندگاه به وضعیت N3، یعنی " خواب عمیق" می‌رسیدند، برخی از نام‌ها به صورت کمرنگ از بلند‌گو با موسیقی‌ای که به آن نام اختصاص داده شده بود، پخش می‌شد.
وقتی شرکت‌کنندگان بیدار شدند، مجددا از آنها برای تشخیص صورت‌ها و نام‌هایی که به خاطر سپرده بودند، آزمون گرفته شد.
پژوهشگران می‌گویند که یافته‌های مربوط به رابطه بین وقف در خواب و دقت حافظه از چندین جهت حائذ اهمیت است.
ویت‌مور می‌گوید: " از قبل می‌دانیم که برخی اختلال‌های خواب مانند آپنه می‌تواند باعث آسیب حافظه شود. پژوهش‌های ما نشان می‌دهد که توضیح مشخصی برای این مطلب وجود دارد و آن این است که، وقفه‌های زیاد در خواب در طول شب می‌تواند باعث کاهش حافظه شود."
این آزمایشگاه در حال حاضر بر روی مطالعه‌های پیگیری مربوط به خاطره‌های بازفعال‌سازی شده و وقفه تعمدی در خواب، به منظور یادگیری بیشتر در مورد ساختارهای مغزی مرتبط با آن است.
دکتر پالر، مدیر برنامه علوم عصبی شناختی در دانشگاه واینبرگ می‌گوید: "این خط جدید پژوهشی ما را به سمت پرسیدن سئوال‌های مهمی راهنمایی می‌کند، از جمله اینکه، آیا وقفه در خواب همیشه مضر است و یا می‌تواند به عنوان فرایندی بری تضعیف خاطره‌های ناخوشایند مورد استفاده قرار گیرد. به هر حال، با این پژوهش دلائل بسیار خوب و قانع‌کننده‌ای برای ارزشگذاری بیشتر بر روی خوابِ با کیفیت خوب پیدا کردیم."
لینک خبر:
https://www.sciencedaily.com/releases/2022/01/220112094000.htm
مرجع خبر:
Nathan W. Whitmore, Adrianna M. Bassard, Ken A. Paller. Targeted memory reactivation of face-name learning depends on ample and undisturbed slow-wave sleep. npj Science of Learning, 2022; 7 (1) DOI: 10.1038/s41539-021-00119-2