نگرانی درباره نگرانی: بعضی از انواع روان‌رنجوری ممکن است باعث بهبود هوشیاری نسبت به سلامتی شود.

به راحتی می‌توان گفت کووید-19 باعث شده تا بابت چیزهای زیادی نگران باشیم. علاوه بر نگرانی و تنش مربوط به فاصله‎گذاری اجتماعی، آموزش در خانه و تغییر مکان موقعیت‎های کاری، همه‌گیری ویروس کرونا، ما را مجبور به روبرو شدن با ذات خود نگرانی می‌کند: زمانی که تهدیدی جدی است، واقعا مرز میان اجازه دادن به اینکه اضطراب کل زندگی‌مان را ببلعد و یا به شکلی معقول نگران حفظ امنیت خود و افرادی که دوست داریم باشیم، کجاست؟

در تحقیق پیشین، به نظر می‌رسید که افرادی که نمره روانجوری بالایی داشتند، صفت شخصیتی‌ای که با اضطراب، نگرانی و ترس ارتباط دارد، از لحاظ فیزیکی سلامتی کمتری داشتند و احتمال بیشتری برای تشخیص اختلالی روانی در آنها وجود داشت. اما تحقیق جدیدی که در Current Directions in Psychological Science چاپ شده است بیان می‌کند که افراد به دلایل مختلفی می‌توانند نمره‌های بالایی در روان‌رنجوری داشته باشند. الکساندر ویس و ای‎پی‎اس جیمز مک‎کین کتل همکار ایان جی‎دری (دانشگاه ادینبرگ) عنوان می‌کنند؛ افرادی که نمرات بالای روان‌رنجوریشان به علت وجود احساس کلی اضطراب و تنش است وضعیت سلامتی بدتری دارند، اما کسانیکه دارای احساس واقعی آسیب‎پذیری هستند ممکن است سلامت فیزیکی بهتری نسبت به عموم، به دلیل گوش‌به‌زنگی بیشتر نسبت به وضعیت جسمانی‌شان، داشته باشند.

ویس و دری توضیح می‎دهند:"روان رنجوری در برخی زمینه‌ها ممکن است با رفتار‎های بهبود دهنده سلامتی، در برخی دیگر از زمینه‌ها با رفتار‎های آسیب رساننده به سلامت و در برخی زمینه‌های دیگر با رفتار بدون تاثیر بر سلامت ارتباط داشته باشد."

پژوهشگران اشاره می‌کنند علی‌رغم اینکه بعضی مطالعات، شواهدی مبنی بر ارتباط میان نمرات بالای روان‌رنجوری و عادت‌های آسیب زننده تکانه‌ای مانند سیگار کشیدن، پیدا کرده‌اند؛ باقی پژوهش‌ها نشان می‌دهند نمرات بالای روان‌رنجوری توام با نمرات بالای وظیفه‌شناسی، صفت شخصیتی‌ای که با خودکنترلی و برنامه‎ریزی بلند‎ مدت ارتباط دارد، ممکن است عاملی محافظت‌کننده در مقابل خطر‎های سلامت این چنینی باشد.

برای تحقیقات بیشتر درباره چگونگی تاثیر "روان‌رنجوری استرسی-تنشی" و "روان‌رنجوری نگرانی-آسیب‌پذیری" روی نتایج مربوط به سلامتی، ویس، دری و همکاران اطلاعات جمع آوری شده از 321465 شرکت‌کننده موجود در زیست بانک بریتانیا، تحقیقات پزشکی گسترده‎ای که اطلاعات افراد 40 تا 69 سال را از سال 2006 تا 2015 جمع آوری کرد، را بررسی کردند.

در مطالعه سال 2017 مجله Psychological Science، ویس و دری به این نتیجه رسیدند که شرکت‌کنندگانی که سطح بالایی از روان‌رنجوری استرسی-تنشی را گزارش کرده بودند ( برای مثال به سوال آیا خودتان را فرد مضطربی می‎دانید؟ پاسخ مثبت داده بودند) 6 درصد بیشتر نسبت به عموم، احتمال داشتند که به هر علتی شامل سرطان، بیماری‎های قلبی عروقی، بیماری تنفسی و تصادف در مدت زمان تحقیق بین 2006 تا 2015، بمیرند. از طرفی دیگر، افرادی که خود را روان‌رنجور نگران-آسیب‌پذیر می‌شناختند ( مثلا به سئوال‌های آیا شما یک فرد نگران هستید؟ یا آیا احساساتتان به راحتی صدمه می‎بینند پاسخ مثبت داده بودند) 8 درصد کمتر نسبت به افراد معمول احتمال مرگ در همان بازه را داشتند.

همچنین ویس و دری درباره نقش ژنتیک در روان‌رنجوری با مقایسه ژنوم 270059 شرکت کننده زیست بانک بریتانیا، تحقیق کردند. این تحقیق آشکار کرد که روان‌رنجوری عمومی، روان‌رنجوری اضطرابی-تنشی و روان‌رنجوری استرس-آسیب‌پذیر، همگی با ژن‎های گوناگون خاصی در نواحی مختلف ژنوم در ارتباط بودند. به علاوه، با وجود اینکه پژوهشگران متوجه شدند سطح بالای تمامی گونه‎های روان‌رنجوری با افزایش ریسک ابتلا به اختلالات سلامت روان در ارتباط هستند؛ ژن‎های مربوط به روان‌رنجوری استرس-آسیب‌پذیر با نتیجه‌های بهتر سلامت فیزیکی ارتباط تنگاتنگی دارند.

ویس و دری گفتند: " عامل مخصوص روان‌رنجوری، مواردی که مرتبط با احساس اضطراب و آسیب‌پذیری هستند، می‎توانند با سلامتی بیشتر مرتبط باشند زیرا هوشیاری بهداشتی را ارتقا می‎دهند. این افراد بیشتر احتمال دارند که علائم را گزارش دهند و به همین ترتیب بیشتر شناسایی شده و در مراحل اولیه بیماری درمان شوند."

ویس و دری در مطالعه 2020 اشاره کردند که این یافته‎ها طبیعت چند‌وجهی روان‌رنجوری را به نمایش می‎گزارند.

نویسندگان می‌گویند:"گرچه انسان‌های محدودی می‎توانند سطح بسیار پایین یا بسیار بالای روان‌رنجوری را داشته باشند( باید در تمام وجوه بسیار بالا یا پایین باشند)، ولی با فاصله گرفتن از این سطوح افراطی و حداکثری، افراد متفاوت و متعدد وجود دارند که افراد نتیجه یکسانی بگیرند"

آن‎ها ادامه دادند: همچنین ممکن است که دو نفر با سطح یکسان یا بسیار متفاوت روان رنجوری،  به صورت یکسان، در معرض خطر پیامد سلامتی خاصی  قرار داشته باشند، که این مطلب به دلیل نحوه تعامل عوامل خطر‌ساز مربوط به سلامت، می‌باشند.

لینک خبر:
https://www.psychologicalscience.org/observer/worrying-about-worry-some-types-of-neuroticism-may-promote-greater-health-vigilance
منبع خبر:
Gale, C. R., Čukić, I., Batty, G. D., McIntosh, A. M., Weiss, A., & Deary, I. J. (2017). When is higher neuroticism protective against death? Findings from UK Biobank. Psychological Science, 28(9), 1345–1357. https://doi.org/10.1177/0956797617709813