زمانیکه شکسپیر به خواب لقب " پرستار مهربان طبیعت " را داد، قطعا از این کار منظوری داشت. قرن‌ها مشخص شد که خواب ناکافی در بچه‌ها بر عملکرد هیجانی آنها به شیوه‌ای تاثیر می‌گذارد که پیش‌بینی‌کننده مشکل‌های اجتماعی در طولانی مدت است. در پژوهش جدیدی در دانشگاه هوستون که توسط پرفسور کندیس آلفانو انجام شده شده است، این مطلب بررسی شده است که آیا تغییر حالت‌های بیانی چهره بچه‌ها در اثر هیجان‌ها بعد از اعمال محدودیت‌هایی در خواب، پیش‌بینی کننده مشکل‌های اجتماعی در زمان آزمایش و در بلند مدت هست یا خیر.

آلفانو می‌گوید: " مشکل‌ِ خواب در بچه‌ها معمولا با پایین بودن شایستگی‌های اجتماعی و مشکل‌های بیشتری در روابط با همسال‌ها همبستگی دارد، ولی ما به صورت دقیق نمی‌دانیم که این همبستگی از کجا ناشی می‌شود." بر اساس پژوهش‌های قبلی، آلفانو اینگونه فرضیه‌ای ارائه می‌کند که جواب این سئوال در شیوه‌های ابراز هیجان در چهره بچه‌ها، زمانی که خسته هستند، نهفته است.

برای بررسی کردن این فرضیه، آلفانو و همکارانش 37 بچه بین 7 تا 11 سال را در دو آزمایشگاه هیجان مورد آزمایش قرار دادند: یکی از این آزمایشگاه‌ها بچه‌هایی را که خوب استراحت کرده بودند را مورد آزمایش قرار داد و دیگری بچه‌هایی را که به مدت دو شبانه روز برایشان محدودیت‌هایی در خواب شبانه برایشان اعمال شده بود. در طول این بررسی‌ها، در حالیکه یک دوربین مشغول تصویربرداری از حالت صورت‌های بچه‌ها بود، به بچه‌ها بر روی تلویزیون تصویر‌های مثبت و خوب (بچه گربه و بستنی) و تصویر‌های منفی و بد ( سگ‌های وحشی و عصبانی) نشان داده می‌شد. والدین این بچه‌ها از عملکرد این بچه‌ها در خلال این آزمایش و دو سال پس از این آزمایش گزارش‌هایی را به پژوهشگران ارائه دادند.

آلفانو می‌گوید: " همانطور که مشکوک بودیم، بچه‌هایی که حالتهای چهره‌ای مثبت کمتری در برابر تصویر‌های مثبت و خوشایند پس از اعمال محدودیت‌های خواب داشتند، طی دو سال آینده مشکل‌های اجتماعی بیشتری از خود نشان دادند، حتی با وجود کنترل‌هایی که در خصوص بروز مشکل‌های اجتماعی  زودتر اعمال شد."

گرچه رابطه همزمانی بین تغییرهای حالت‌های صورت وابسته به خواب و مشکل‌های اجتماعی پیدا نشد، ولی آلفاون پیشنهاد می‌کند که این عدم همبستگی مربوط به تفاوت‌های تحولی در رفتارهای اجتماعی و روابط با همسال‌ها است.

آلفانو می‌افزاید: " برای بچه‌هایی که سن پایین‌تری دارند، رفتارهای واضح‌تری مانند به اشتراک گذاشتن و یا نوبتی کاری را انجام دادن، برای دوستی مهم‌تر از حالت‌های بیانی صورت هستند. ولی با این حال، ابرزهای هیجانی با گذر زمان و افزایش سن، اهمیت قابل توجهی پیدا می‌کنند. بیان هیجان‌ها در صورت نه تنها به دیگران درکی از احساسی که در حال تجربه آن هستید می‌دهد، بلکه حالتی مسری بر احساس‌های دیگران نیز دارد."

یافته‌های این پژوهش که عبارتست از اینکه کیفیت خواب پایین در کودکی، پیش‌بینی‌کننده مشکل‌های اجتماعی هیجانی در سال‌های آتی زندگی خواهد بود، توسط تعداد زیادی از پژوهش‌های اساسی صورت گرفته در این زمینه تایید می‌شود و نشان‌دهنده اهمیت پژوهش‌هایی است که نشان می‌دهند، خواب چطور به صورت چند جانبه‌ای بر روی سلامت روان و نیک‌زیستی کودکان تاثیر می‌گذارد. حالت‌های صورت، که یکی از بنیادی‌ترین و اساسی‌ترین جنبه‌های ارتباط‌های اجتماعی است، جنبه‌ای از هیجان است که کمبود خواب بر روی آن تاثیر منفی به جای می‌گذارد. 

لینک خبر:
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/10/211019223241.htm
مرجع خبر:
Candice A. Alfano, Jinu Kim, Anthony B. Cifre, Cara A. Palmer. Children’s Emotional Expressivity After Sleep Restriction Forecasts Social Problems Years Later. Affective Science, 2021; DOI: 10.1007/s42761-021-00078-2