مقیاس افسردگی نوجوانان کوتچر در سال ۲۰۰۲ توسط کوتچر پس از اجرا روی ۱۷۱۲ نفر از دانش‌آموزان دوره راهنمایی و دبیرستان ساخته شد. این پرسشنامه یک ابزار ۱۱ گویه‌ای خود گزارش‌دهی است که ابتدا روی جمعیت کانادایی مورد بررسی قرار گرفته است (بروکز و کوتچر، ۲۰۰۱؛ بروکز و همکاران، ۲۰۰۳، لویلانس و همکاران،‌ ۲۰۰۲). این مقیاس به منظور استفاده برای کارهای کلینیکی طراحی شده است که ابزاری دقیق برای تشخیص بالینی می‌باشد. این ابزار تغییرات شدت علائم را در طول دوره درمان نظارت می‌کند و استفاده از آن آسان و سریع است و دارای اعتبار و روایی بالایی می‌باشد (بروکز و کوتچر؛ بروکز و همکاران، ۲۰۰۳). با توجه به بررسی‌های صورت گرفته، این مقیاس از اعتبار و روایی لازم برای نوجوانان برخوردار است. 

گویه‌های این مقیاس بر اساس نشانه‌های اصلی افسردگی طراحی شده است که شدت علائم افسردگی را می‌سنجد (بروزک و همکاران، ۲۰۰۳).

جهت سنجش اعتبار آزمون از تعداد ۳۰۹ نفر از نوجوانان ۱۲ تا ۱۸ ساله که در آزمون افسردگی بک نمره بالای ۱۵ (افسردگی وخیم) به دست آورده بودند، خواسته شد بعد از مدتی بار دیگر با آزمون کوتچر، آزمون افسردگی بک آزمون (MINI) و آزمون (MED) مورد آزمون قرار بگیرند. تحلیل‌های آماری مشخص کرد آزمون کوتچر بالاترین قدرت تشخیصی را دارا است. همچنین، در پژوهش بروکز و همکاران (۲۰۰۳) ۱۰۰۶ نوجوانان با تشخیص افسردگی حاد (MMD) در طول ۸ هفته تحت درمان با داروهای بی‌اثر (شبه دارو) قرار گرفته و در فاصله روزهای ۲۸، ۲۱، ۱۴، ۷، ۴۲ با استفاده از مقیاس‌های گوناگون سنجش افسردگی از قبیل (KADS)، (CDRS-R)، (GAF) و (CGI) مورد سنجش قرار گرفتند. در این میان، این مقیاس از بیشترین قدرت تشخیص افسردگی برخوردار بود.

شهیدی و شجاعی (۲۰۱۴) به بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی این مقیاس پرداختند. در مطالعه اول که روی ۲۷۷ دانشجوی دانشگاه انجام شد، همسانی درونی مقیاس ۸۸/۰ و دو عامل به دست آمد. در بررسی روایی همگرا، همبستگی این پرسشنامه با پرسشنامه افسردگی زونگ ۷۹۷/۰ به دست آمد. در مطالعه دوم ۴۰ فرد عادی با ۶۳ بیمار افسرده پرسشنامه را تکمیل کردند. نتایج نشان داد این پرسشنامه ابزار مناسبی جهت تمایز افراد افسرده از غیرافسرده است.