مقیاس اضطراب اجتماعی نوجوانان  (SASA) توسط پاکلک و ویدک (۲۰۰۸) طراحی شده است. این مقیاس شامل ۲۸ گویه است که نگرانی‌ها، ترس‌ها و رفتارهای اجتنابی نوجوانان را در موقعیت‌های اجتماعی مختلف، مانند تعامل با دوستان و تعامل در مدرسه اندازه‌گیری می‌کند. گویه‌ها در یک مقیاس ۵ درجه‌ای نمره‌گذاری می‌شوند. که شامل دو بعد می‌باشد. بعد شناختی ترس از ارزشیابی منفی، ترس‌ها، نگرانی‌ها و انتظار ارزشیابی‌های منفی احتمالی از طریق همسالان را اندازه‌گیری می‌کند. زیر مقیاس تنش و بازداری در برخورد اجتماعی نیز تنش، تنش‌زدایی، صحبت یا بازداری و آمادگی برای مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی مختلف مانند برخورد با افراد آشنا و ناآشنا، همسالان، غیرهمجنس و شرکت در بحث‌های کلامی را اندازه‌گیری می‌کند.

پژوهش‌های مختلف به بررسی ویژگی‌های روان سنجی این مقیاس پرداخته‌اند. به طوری که الگوی تک عاملی برازش قابل قبولی با داده‌ها نشان داد، اما الگوی دو عاملی برازش بهتری با داده‌ها داشت. این دو عامل شامل ابعادشناختی درک و ترس از ارزیابی منفی و رفتاری تنش و بازداری در تماس اجتماعی می‌باشد. بیم و ترس از ارزشیابی منفی (بعد شناختی) شامل ۱۵ گویه و تنش و بازداری در برخورد اجتماعی (بعد رفتاری) ۱۳ گویه می‌باشد.
این مقیاس ابتدا روی نمونه‌ای متشکل از ۳۲۵ نوجوان اسلوونیایی انجام شده است‌(پاکلک و وایدمار، ۲۰۰۰) که در پژوهش آن‌ها دو عامل درک و ترس از ارزیابی منفی (AFNE) و تنش و بازداری در برخوردهای اجتماعی (TISC) به دست آمد. گویه‌های مقیاس اول ترس و نگرانی نوجوانان درباره ارزیابی‌های منفی به وسیله همسالان و حضار شنونده و گویه‌های عامل دوم تنش یا آرمیدگی اجتماعی، صحبت یا بازداری رفتاری در برخوردهای اجتماعی و آمادگی برای مواجهه اجتماعی را دربر دارد (پاکلک، ۲۰۰۴). همسانی درونی این زیر مقیاس‌ها در مطالعات مختلف (پاکلک و ویدمار، ۲۰۰۰؛ پاکلک، ۲۰۰۴؛ پاکلک و ویدک، ۲۰۰۸) تأیید شده است. یافته‌های پژوهشی، گارسیا-لوپزف اولیوراس، هیداگلو، بیدل و ترنر (۲۰۰۱)، زو، سو، اینگلز، هیدالگو و لاگراکا (۲۰۰۸)، پاکلک و دیدک ۲۰۰۸، نشان می‌دهند که SASA برای اندازه‌گیری اضطراب نوجوانان از توان بالایی برخوردار است.
در ایران نیز نتایج پژوهش خدایی، شکری، پاکلک، گراوند و طولابی (۱۳۹۰) نشان داد که این پرسشنامه از دو عامل تشکیل شده است. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد الگوی تک عاملی برازش قابل قبولی با داده‌ها نشان داد، اما الگوی دو عاملی برازش بهتری با داده‌ها داشت. ضرایب آلفا برای زیر مقیاس‌های بیم و ترس از ارزیابی منفی و تنش و بازداری در برخورد اجتماعی و نمره کلی به ترتیب برابر ۷۷/۰، ۷۱/۰ و ۶۰/۰ به دست آمد. برای بررسی روایی همگرا همبستگی بین نمره کلی ترس از ارزیابی منفی و این پرسشنامه و زیر مقیاس‌ها بررسی شد که به ترتیب ۱۲/۰، ۱۴/۰ و ۱۱/۰ بودند.