دیانا بامریند از دانشگاه کالیفرنیا در سال ۱۹۷۳ مجموعه بررسی‌های خود را انجام داد که طی آن الگوهایی از شیوه‌های فرزندپروری والدین مشخص شد. وی برای مطالعات خود پرسشنامه‌ای طراحی کرد که به نام خود او معرفی شد. این پرسشنامه برای ارزیابی شیوه تربیتی والدین است که شامل شیوه تربیتی سهل‌گیرانه، استبدادی یا سخت‌گیرانه، دموکراتیک یا مقتدرانه می‌باشد و شامل ۳۰ عبارت است که هر یک از سبک‌ها ۱۰ عبارت را به خود اختصاص می‌دهند.
بوری (۱۹۹۱) پایایی این پرسشنامه را با استفاده از روش بازآزمایی در بین گروه مادران و پدران به ترتیب برای شیوه سهل‌گیرانه ۸۱/۰ و ۷۷/۰، شیوه مستبدانه ۸۶/۰ و ۸۵/۰ و برای شیوه مقتدرانه ۷۸/۰ و ۸۸/۰ گزارش کرده است. وی همچنین روایی تشخیصی این پرسشنامه را معتبر گزارش کرده است. بر این اساس روش مستبدانه پدر رابطه معکوس با سهل‌گیری ۰۳۸/۰) و روش مقتدرانه (۴۸/۰-) او دارد و مستبد بودن مادر نیز رابطه معکوسی با سهل‌گیری (۵۰/۰-) و اقتدار (۵۲/۰-) او دارد.
اسفندیاری (۱۳۷۴) از ۱۰ صاحب‌نظر روانشناسی و روان‌پزشکی میزان اعتبار هر جمله از پرسشنامه را جویا شد و نتیجه نشان داد پرسشنامه دارای اعتبار صوری می‌باشد. اسفندیاری پایایی بازآزمایی این پرسشنامه را برای شیوه تربیتی سهل‌گیرانه ۶۹/۰، برای استبدادی ۷۷/۰ و اقتدار منطقی ۷۳/۰ گزارش کرده است.