مقدمه: در این پژوهش آموزش گروهی شناختی رفتاری و واقعیت درمانی (مبتنی بر نظریه واقعیت درمانی) بر عزت نفس دانش آموزان مورد سنجش قرارگرفت.

روش كار: این پژوهش از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد می باشد. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر دبیرستا ن های شهرمشهد در سال تحصیلی 1388-89 بودند که با شیوه نمونه گیری تصادفی 45 نفر انتخاب و در سه گروه به صورتصادفی جایگزین شدند و سپس گروه های آزمون به مدت 2ماه (8جلسه 2ساعتی) تحت آموزش های شناختی رفتاری و واقعیت درمانی قرارگرفتند و گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت بود که قبل و بعد از آموزش، اجراگردید. داده های حاصل با استفاده از تحلیل کوواریانس یک سویه و آزمون تعقیبی شفه توسط نرم افزار آماری SPSS تحلیل گردید.

یافته ها: آموزش گروهی واقعیت درمانی و شناختی رفتاری در مقایسه با گروه شاهد، تأثیرمثبتی بر افزایش عزت نفس (p<0.00001و F=16/06) داشته اند.

نتیجه گیری:  به نظر می رسد که آموزش گروهی واقعیت درمانی و آموزش گروهی شناختی رفتاری در افزایش عزت نفس مؤثر می باشند.