زمینه و هدف: ایدز بیماری است که می تواند مشکلات گوناگون روان شناختی به همراه داشته باشد. از طرفی واقعیت درمانی از جمله درمان هایی است که برای درمان افراد مبتلا به بیماری های رفتاری، به کار گرفته شده است. بنابراین این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی برکاهش اضطراب و افزایش امیدبه زندگی در بیماران مبتلا به HIV مثبت انجام شد. 

روش و مواد: این مطالعه به روش نیمه تجربی با مشارکت بیماران HIV مثبت مراجعه کننده به مرکز بیماری های رفتاری شبکه بهداشت شمیرانات که دامنه اضطراب ایشان متوسط و بالاتر بود، انجام شد. 30نفر به روش نمونه گیری داوطلبانه دردسترس انتخاب و 15نفر در گروه آزمایش و شاهد به صورت تصادفی قرارگرفتند. گروه آزمایش آموزش واقعیت درمانی را در طی 10 جلسه و هرهفته یک جلسه دریافت نمودند، ولی گروه شاهد هیچ مداخله ای را دریافت ننمودند. پرسشنامه های امید به زندگی Miller و اضطراب Beck برای شرکت کنندگان تکمیل شد. داده های جمع آوری شده بااستفاده از آزمون کوواریانس و نرم افزار SPSS-16 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان در گروه آزمایش 9/38(9/6) و گروه شاهد 5/39(2/5) بود. میانگین (انحراف معیار) نمره اضطراب بعداز مداخله در گروه آزمایش 5/16(5/7) کمتر از گروه شاهد 0/24(8/2) بود (p<0/001) و نمره امید به زندگی بعداز مداخله در گروه آزمایش 4/122(7/14) بیشتر از گروه شاهد 9/98(3/13) بود (p<0/001).

نتیجه گیری: مطالعه نشان داد آموزش واقعیت درمانی برکاهش اضطراب و افزایش امیدبه زندگی بیماران مبتلا به HIV مثبت تأثیر دارد.