اکثر ما به خوبی به خاطر داریم که زمانی هر چه می‌خواستیم، می‌خوردیم و اصلا به وزنمان اضافه نمی‌شد. اما مطالعه جدیدی نشان می‌دهد سوخت‌وسازبدن شما که در واقع عبارتست از میزان کالری‌ای که شما می‌سوزانید، خیلی زودتر از آنچه قبلا فکر می‌شده به اوج خود می‌رسد و دیرتر از آنچه قبلا تصور می‌رفت، کاهش اجتناب‌ناپذیر خود را آغاز می‌کند.
اکثر ما به خوبی به خاطر داریم که زمانی هر چه می‌خواستیم، می‌خوردیم و اصلا به وزنمان اضافه نمی‌شد. اما مطالعه جدیدی نشان می‌دهد سوخت‌وسازبدن شما که در واقع عبارتست از میزان کالری‌ای که شما می‌سوزانید، خیلی زودتر از آنچه قبلا فکر می‌شده به اوج خود می‌رسد و دیرتر از آنچه قبلا تصور می‌رفت، کاهش اجتناب‌ناپذیر خود را آغاز می‌کند.
دکتر جنیفر رود نویسنده همراه در این مطالعه و مدیر اجرایی منابع و هسته اصلی مرکز تحقیقات زیست پزشکی دانشگاه پنینگتون می‌گوید: " با افزایش سن، تغییرات فیزیولوژیکی زیادی همراه با تحول ما در جریان زندگی، مثل آنچه در دوران بلوغ و یائسگی رخ می‌دهد، به وجود می‌آید.نکته عجیب این است که "مراحل زندگی ما بر اساس سوخت‌و‌سازبدنمان" با آنچه که ما به عنوان مشخصه‌های بزرگتر شدن و رشد کردن می‌شناسیم، تطابق ندارند."
چهار محقق زیست پزشکی این مرکز، بخشی از یک تیم بین المللی از دانشمندانی بودند که میانگین کالری سوزانده شده توسط بیش از 6600 نفر را درروند زندگی معمول‌شان تجزیه و تحلیل کردند. سن شرکت‌کنندگان از یک هفته تا 95 سال متغیر بود و در 29 کشور مختلف زندگی می‌کردند.
اکثر مطالعات قبلی‌ای که در مقیاس بسیار بزرگی انجام شده بودند، میزان انرژی که بدن برای فعالیت‌های حیاتی‌اش مثل تنفس، هضم غذا و پمپاژ خون نیاز دارند را اندازه‌گیری کرده بودند، به عبارتی فقط میزان انرژی‌ای که بدن برای زنده ماندن نیاز دارد را اندازه‌گیری کرده بودند. ولی عملکرد‌های پایه و حیاتی بدن فقط 50 تا 70 درصد از انرژی‌ای که به صورت روزانه مصرف می‌کنیم را تشکیل می‌دهند و انرژی‌ای که ما برای انجام کارهای دیگر مانند ظرف شستن، پیاده‌روی کردن، عرق کردن در باشگاه حتی وول خوردن یا فکر کردن را شامل نمی‌شود.
محققان برای به دست آوردن عددی برای کل انرژی مصرفی روزانه، به روش "آب نشان‌دار" (روشی برای تعیین میزان انرژی مصرفی با استفاده از ایزوتوپ های اتم های سازنده آب) روی آوردند. این آزمایش، آزمایش ادراری است که در آن به شخص آبی داده می‌شود که هیدروژن و اکسیژن موجود در مولکول‌های آب، به طورطبیعی با فرم‌های سنگین هیدروژن و اکسیژن جابه‌جا شده‌اند، و پس از نوشیدن این آب، سرعت تخلیه شدن آن را از بدن فرد اندازه گیری می‌کنند.
دانشمندان از این تکنیک - که استاندارد طلایی برای اندازه گیری مصرف روزانه انرژی در روند عادی زندگی در خارج از آزمایشگاه است - برای اندازه‌گیری مصرف انرژی درانسان از دهه 1980 استفاده می‌کنند. اما در مطالعات قبلی با توجه به محدودیت‌های مالی، محدودیت‌های زیادی در مورد اندازه نمونه و گستردگی نمونه‌ها وجود داشت. برای از بین بردن این محدودیت‌ها، آزمایشگاههای متعدد داده‌های خود را در یک پایگاه داده مشترک به اشتراک گذاشتند تا ببینند آیا می‌توانند حقایق پنهان شده یا فقط در مطالعات قبلی اشاره شده را کشف کنند.
جمع‌بندی و تجزیه وتحلیل سوخت و ساز و انرژی مورد نیاز بدن در طول تحول، شگفتی‌هایی زیادی را آشکار کرد.
دکتر کاتزمارزیک می گوید: "بسیاری فکر می‌کنند که نوجوانانشان در سنینی هستند که بیشترین میزان سوختوساز را دارند. اما این مطالعه نشان می‌دهد که نوزادان به ازای هر پوند بیشترین میزان سوختوساز را نسبت به بقیه دارند."
نیازبه انرژی درطول سال اول زندگی افزایش می‌یابد، در اولین سالگرد تولد، نوزادان نسبت به بزرگسالان، با توجه به اندازه بدنشان، 50% درصد سریع‌تر کالری می‌سوزانند و این بالا بودن میزان سوختوساز فقط به دلیل افزایش وزن 3 برابری نوزادان در سال اول زندگی‌شان نیست.
دکتر مارتین می‌گوید: "نوزادان به سرعت رشد می کنند، که خودِ این سرعت رشد مهم‌ترین عامل را در این میان بازی می‌کند ولی با این حال پس از کنترل این مورد، میزان انرژی که آنها در این سنین مصرف می‌کنند بالاتر از حدی است که با توجه به اندازه بدنشان وجود دارد."
متابولیسم انفجاری نوزاد ممکن است دلیل خوبی برای توضیح این مطلب باشد که چرا کودکانی که در این مرحله تحولی به اندازه کافی غذا دریافت نمی‌کنند، احتمال کمتری وجود دارد که زنده بمانند و به یک بزرگسال سالم تبدیل شوند.
دکتر مارتین اضافه می‌کند: "برای درک بهتر سوختوساز نوزادان، نیاز به تحقیقات بیشتری داریم. ما باید بدانیم چه چیزی باعث افزایش مصرف انرژی در نوزادان می شود."
پس از افزایش وزن اولیه در دوران نوزادی، سوخت وساز فرد هر سال تا 20 سالگی 3 درصد کند می‌شود، تا وقتی که به سطح معمول سوختوساز تبدیل شود.
با کمال تعجب پس از در نظر گرفتن اندازه بدن، افزایش رشد نوجوان باعث افزایش نیاز روزانه به انرژی و کالری نشد. سوخت وساز اکثر افراد 20 تا 50 ساله تقریبا ثابت است. افزایش نیاز به کالری نیز در دوران بارداری افزایش چشمگیری را نشان نداد.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که عوامل دیگری در دوره رشد میانسالی دخالت دارند.
داده ها نشان می‌دهد که سوخت وساز بدن در‌واقع تا بعد از 60 سالگی کاهش دوباره ندارد و پس از آن نیز این کاهش تدریجی تنها 0.7% در سال است. اما یک فرد در سن 90 سالگی به 26 درصد کالری کمتردر روز نسبت به افراد میانسال نیاز دارد.
به گفته محققان، از دست رفتن توده‌های عضلانی در اثر افزایش سن می‌تواند عامل اصلی این کاهش نیاز به انرژی باشد، چرا‌که ماهیچه کالری بیشتری نسبت به چربی می‌سوزاند. اما این کل ماجرا نیست.
دکتر رووسین می‌گوید: "ما فقط کاهش توده‌های عضلانی را به عنوان این کاهش سوختوساز در نظر گرفتیم، در حالیکه پس از 60 سالگی عملا سلول‌های فرد کند می‌شوند."
این الگوهای سوخت‌و‌سازحتی وقتی که فعالیت‌های مختلفی هم به آن اضافه می‌شد، همچنان باقی بود و تغییری نمی‌کرد.
سالمندی با تغییرات فیزیولوژیکی بسیاری همراه است به طوریکه تجزیه و تحلیل آنچه باعث تغییر در مصرف انرژی می‌شود، دشوار است. اما تحقیقات جدید از این ایده حمایت می‌کنند که تغییرات در سبک زندگی یا ساختار بدن بیشتر از تغییراتی است که به افزایش سن مرتبط است.
دکتر راووسین اضافه می‌کند:" این مطالعه نشان می‌دهد که فعالیت سلول‌ها در طول تحول انسان به گونه‌ای تغییر می‌کنند که از قبل چندان قابل درک نیستند، اما مجموعه داده‌های بسیاری مانند آنچه در این تحقیق به دست آمد به ما امکان می‌دهد تا به سوالاتی که جواب آنها را نمی‌دانستیم، بتوانیم پاسخ بدهیم."
این تحقیق توسط بنیاد ملی دانش ایالات متحده آمریکا تایید شده است.
لینک خبر:
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/08/210812145028.htm
منبع خبر:
Herman Pontzer et al. Daily energy expenditure through the human life course. Science, 2021 DOI: 10.1126/science.abe5017