بخشش برای بچه‌ها و بزرگسالان برای بازسازی روابط و محدود کردن تعارضات در آینده نقش مهم و حیاتی دارد، ولی متاسفانه ما اطلاعات زیادی در خصوص این مطلب که چه چیزی باعث می‌شود تا احتمال بخشش دیگران توسط بچه‌ها افزایش پیدا کند، علی‌الخصوص در طول دوران تحول از کودکی تا بلوغ. این همان مطلبی بود که در این پژوهش به دنبال آن بودیم.
دکتر کلی لین مولوِی محقق اصلی این پژوهش و دانشیار دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی در رشته روانشناسی می‌گوید: "بخشش برای بچه‌ها و بزرگسالان برای بازسازی روابط و محدود کردن تعارضات در آینده نقش مهم و حیاتی دارد، ولی متاسفانه ما اطلاعات زیادی در خصوص این مطلب که چه چیزی باعث می‌شود تا احتمال بخشش دیگران توسط بچه‌ها افزایش پیدا کند، علی‌الخصوص در طول دوران تحول از کودکی تا بلوغ. این همان مطلبی بود که در این پژوهش به دنبال آن بودیم."
به این منظور، مولوِی و همکارانش 185 کودکِ بین سنین 5 تا 14 سال را برای این آزمایش انتخاب کردند. پژوهشگران در این تحقیق مصاحبه عمیق و دقیقی با کودکانی را ترتیب دارند که اطلاعات آنها در خصوص "تئوری ذهن" جمع‌آوری و ارزیابی شده بود. تئوری ذهن توانایی شما در رابطه با درک باورها، نیت‌ها، و علاقه‌های متفاوت دیگران نسبت به شماست.
پس از این مصاحبه کودکان، در یک سری از سناریوهای "درون گروهی" و " برون گروهی" قرار گرفتند. به طور مشخص مثلا به آنها گفته شد که در یک تیم به نام تیم سبز رنگ فرار گرفتند. در خلال مصاحبه، برخی از بچه‌ها را به صورتی که در یک گروه مثلا گروه سبز رنگ قرار دارند و برخی دیگر از بچه‌ها در بیرون گروه، مثلا در گروه زرد رنگ قرار دارند، توصیف کردند. در هر سناریو، مصاحبه‌کننده‌ها از بچه‌ها سئوال می‌پرسیدند که آیا آنها دوست دارند کسانی که آنها را از گروه برای انجام بازی و یا فعالیت بیرون انداختند را ببخشند یا خیر.
در اثر انجام این پژوهش، سه نتیجه عمده به دست آمد. اول، کودکان تمایل بیشتری به بخشش افرادی دارند که عذرخواهی می‌کنند. دوم، کودکان تمایل بیشتری به بخشش افرادی دارند که درون گروه قرار دارند. سوم، هر چه مهارتهای "تئوری ذهن" کودکان پیشرفته‌تر و بهتر باشد، احتمال بیشتری برای بخشش دیگران دارند.
دکتر مولوِی می‌گوید: "یافته‌های ما نشان می‌دهد که کودکان توانایی بسیار پیچیده‌ای برای بخشش دیگران دارند. کودکان قادر هستند تا روابط با دیگران را بازسازی کنند، و نسبت به انجام این کار رغبت زیادی از خود نشان می‌دهند."
پژوهشگران به دو موضوع اشاره می‌کنند که والدین و معلم‌ها می‌توانند در خصوص بخشش بر روی این دو موضوع تمرکز کنند.
اولین مطلب این است که کودکان به صورت دقیق درک کنند که عذرخواهی کردن به شیوه‌ای عمیق و معنادار چقدر مهم و حیاتی است.
در این رابطه دکتر مولوِی می‌گوید: " کودکان به خوبی می‌توانند بین یک عذرخواهی خالصانه که به خودی خود مشوق بزرگری برای بخشش است و عذرخواهی سطحی و بی‌معنا تمایز قائل شوند. برای یک عذرخواهی خالصانه نیاز است تا فرد خاطی به صورت دقیق درک کند که دقیقا چه اشتباهی انجام داده است و اشتباه خود را متوجه شود. در صورتی که کودک چنین درکی از خطای خود داشته باشد و عذرخواهی صادقانه و خالصانه انجام دهد، در عوض، کودکان دیگر نیز احتمال بیشتری دارد تا به او شانس مجددی بدهند."
دومین مطلبی که می‌توان بر روی آن تمرکز کرد عبارت است از کمک به بچه‌ها برای درک نگرش و دیدگاه دیگران، حتی در صورتی که این دیدگاه و نگرش با نگرش و دیدگاه خودشان متفاوت باشد.
در این رابطه نیز دکتر مولوِی می‌گوید: " یکی از بزرگترین دستاوردهای این پژوهش این است که معلم‌ها و والدین به کودکان کمک کنند تا درک بهتری از تئوری ذهن داشته باشند. برای شروع می‌توان از کودکان درخواست کرد که دلایل منطقی پشت عمل‌هایشان را بیان کنند و در ادامه عنوان کنند که دیگران در اثر این عمل‌ها ممکن است چه احساسی داشته باشند. کمک کردن به بچه‌ها برای پرورش چنین مهارت‌هایی در کودکی به آنها کمک خواهد کرد تا به شکل موثرتر و بهتری بتوانند در دنیای پیچیده و پر از تنوع افکار و نگرش زندگی کنند."
لینک خبر:
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/12/211208110307.htm
مرجع خبر:
Kelly Lynn Mulvey, Seçil Gönültaş, Emily Herry, Peter Strelan. The role of theory of mind, group membership, and apology in intergroup forgiveness among children and adolescents.. Journal of Experimental Psychology: General, 2021; DOI: 10.1037/xge0001094