مقیاس اعتماد توسط رمپل، هولمز و زانا (۱۹۸۶) طراحی شده است. این مقیاس بر اساس نسخه قبلی مقیاس اعتماد رمپل، هولمز و زانا (۱۹۸۵) می‌باشد. این ابزار شامل ۱۸ گویه می‌باشد که میزان اعتماد در روابط صمیمانه را می‌سنجد. به طور کلی طراحان این مقیاس، اعتماد را به صورت میزان اطمینانی که احساس می‌کنید وقتی درباره یک رابطه فکر می‌کنید تعریف می‌کند (رمپل و هولمز، ۱۹۸۶). این مقیاس دارای ۳ زیر مقیاس است که عبارتند از: پیش‌بینی‌پذیری، قابلیت اعتماد، مقیاس وفاداری.
این مقیاس از اعتبار و روایی بالایی برخوردار است. به طوری که ضریب اعتبار آن به ترتیب برای زیر مقیاس‌ها ۸۱/۰، ۸۲/۰ و ۸۰/۰ می‌باشد. ۳ زیر مقیاس همبستگی متوسطی با هم دارند که طیفی از ۲۷/۰ تا ۴۶/۰ بود.