منظور از بودن در لحظه، تمرکز و تماس مجدد با زمان حال است. این کار از راه درگیر کردن خود در فعالیت‌های الان و اکنون انجام می‌شود. ذهنی که به زمان حال توجه دارد، رویدادهای اکنون را مانند یک مشاهده‌گر کنجکاو درک می‌کند، آنها را می‌پذیرد و در نتیجه توان صدور رفتار مناسب را با طرح پرسش‌های زیر خواهد داشت: "اکنون چه اتفاقی افتاده؟ من چه احساسی دارم؟ چه افکاری از سرم می‌گذرد؟ خواسته‌ی فعلی من چیست؟ چه رفتار مناسبی برای رسیدن به خواسته‌ام می‌توانم داشته باشم؟ این رفتار من چه پیامدهایی برای من و اطرافیانم خواهد داشت؟" با این کار، موج یا گاهی طوفان هیجانی و فکری در فرد آرام گرفته و او قادر به صدور رفتاری در جهت ارزش‌های خود خواهد داشت. 
یکی از مسیرهای همیشه در دسترس برای ذهن‌آگاه شدن، استفاده از حواس پنج‌گانه و تنفس است که در این درسنامه با روش‌های مختلف آموزش داده شده است. 
باید به خاطر داشت که بودن در زمان حال کمک می‌کند فرد از قلاب احساسات و افکار رهایی یابد ولی قادر به از بین بردن دائمی آنها نیست.