نوجوانی در واقع برزخی بین کودکی و جوانی است. عبور از جاده‌های پر پیچ و خم زندگی همیشه به آسانی ممکن نیست و در این میان دوران پرمخاطره نوجوانی از سخت‌ترین گذرگاه‌های مسیر زندگانی به شمار می‌رود. این دوره آکنده از رفتارهای متناقض، غرایز طوفان‌وار و تشنج‌زا می‌باشد. در عین‌حال این سنین نویدبخش تولدی دوباره در تمامی عرصه‌های جسمی، اجتماعی و ارزشی است، همچنین می‌توان از این ایام به عنوان «نقطه عطف زندگی» یاد نمود. از همین رواست که روانشناسان نوجوانی را با القاب و عناوینی همچون «دوران منفی»، «زندگانی تشنج‌انگیز»، «دوران طوفان و فشار»، «تولد جدید» و غیره نام‌گذاری نموده‌اند.
نوجوانی دورانی انتقالی است و مانند هر مرحله انتقالی دچار نوعی ابهام است و همین ابهام باعث نوعی گم گشتگی در نوجوان می‌شود. او در این مرحله نه کودک است و نه بزرگسال. اگر کودکانه رفتار کند مورد سرزنش قرار می‌گیرد و چنانچه بخواهد همانند بزرگ‌ترها عمل نماید، با توجه به عدم‌تجربه کافی دچار مشکلاتی جدی خواهد شد. این مسأله همراه جهش و تغییرات فیزیکی، عاطفی، جنسی و تغییر در نوع نگرش‌های ارزشی-اجتماعی، ویژگی‌های متفاوتی را برای نوجوان به دنبال می‌آورد که در ادامه به برخی از آنها می‌پردازیم.
بسیار از والدین در بحبوحه تغییرات فرزندان خود از دوران کودک به دوران نوجوانی، دچار افسردگی، اضطراب و افکار منفی می شوند. آنها از خود می پرسند چرا فرزندی که با صبر و حوصله تربیت کرده بودم ونیازهایش را به بهترین شکل برآورده کرده بودم تبدیل به نوجوانی سرکش، بی انگیزه و گریزان از خانواده شده است؟
با توجه به همین بحران دوطرفه‌ که در خانواده بروز می‌کند، ضرورت فرزندپروری دوران حساس نوجوانی، دو‌چندان می‌شود.
در این کارگاه به بررسی شیوه‌های صحیح فرزند‌پروری نوجوان خواهیم پرداخت تا با آموزش این مفاهیم و فرزندپروری درست و دقیق، مقدمات ورود نوجوان به دوره جوانی و بزرگسالی را فراهم کرده و از این دوره طوفان و فشار موقتی سفری به سلامت داشته باشیم.