دوست عزیز، بیش از دو هزار سال پیش فلاسفه یونان باستان همچون اپیکور به ما آموختند که این اتفاقات بیرونی نیست که ما را خشمگین می کنند!(آنها تنها ناخوشایندهستند)، بلکه این باورها و برداشت ها و توقعات ما از حهان هستند که ما را خشمگین و مضطرب و افسرده می سازند. مثلا« بقیه باید اینطور فکر کنند!!). ما فقط می توانیم به دیگران محبت و اطلاعات بدهیم، هیچ کنترلی بر آنها نداریم و نیازی هم نداریم که آنها به شکل خاصی فکر یا رفتار کنند. فقط لازم است حد و مرزهای سالم و منعطفی با آنها برقرار کنیم.