ابراز عشق به نزدیک‌ترین و عزیز‌ترین اشخاص زندگی مشخصه روز ولنتاین است. اما تحقیقات نشان می‌دهد که شاید بد نباشد که مقداری از این عشق و شفقت را برای خود نگه دارید.
ابراز عشق به نزدیک‌ترین و عزیز‌ترین اشخاص زندگی مشخصه روز ولنتاین است. اما تحقیقات نشان می‌دهد که شاید بد نباشد که مقداری از این عشق و شفقت را برای خود نگه دارید.
در تحقیقی که در علوم روانشناسی بالینی منتشر شده است نشان می‌دهد که دانشجویانی که تمرین‌های شفقت‌ورزی نسبت به خود را انجام می‌دادند نسبت به هم دوره‌ای‌هایی خود که به تمرین‌های دیگری انجام می‌دادند تحریک‌پذیری فیزیولوژیکی کمتری داشتند.
هانس کرشنر از دانشگاه اکستر، نویسنده اصلی این تحقیق می‌گوید: "یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که مهربان بودن با هر کسی باعث کاهش تحریک‌پذیری شده، بدن را در شرایط ایمنی و آرامش قرار می‌دهد که برای بهبودی و بازآفرینی مهم است."
همچنین انکه کارل محقق ارشدِ دانشگاه اکستر، توضیح می‌دهد: "تحقیقات قبلی نشان داده است که شفقت‌ورزی نسبت به خود با سطوح بالاتر نیک‌زیستی و سلامت‌روان همبستگی دارد ولی دلیل آن برای ما نامشخص بود."
کارل می‌گوید: " مطالعات ما در داشتن درک بهتری از شیوه اینکه چطور مهربانی نسبت به خود می‌تواند برای درمان‌های روانشناختی مفید باشد، علی‌الخصوص در مواقعی که کار‌ها درست پیش نمی‌رود، کمک کننده است. با خاموش کردن مرکز ارائه پاسخ های تهدید‌آمیز، ما سیستم ایمنی بدن خود را تقویت می‌کنیم و همین کار بیشترین شانس درمان را برای ما به وجود می‌آورد. ما امیدواریم که تحقیق‌های آینده بتواند از روش ما برای بررسی این مسئله در افرادی که دارای اختلال‌های روانی مانند افسردگی هستند استفاده کنند."
برای این مطالعه، 135 دانشجوی دانشگاه برای تحقیق انتخاب و به 5 گروه آزمایشی تقسیم شدند. هرگروه تمرین‌هایی را که عبارت بودند از گوش دادن به یک صدای ضبط شده 11 دقیقه‌ای و درگیر شدن با یک سناریو خاص، انجام دادند.
محققان برانگیختگی فیزیولوژیکی شرکت‌کنندگان را با اندازه‌گیری ضربان قلب و میزان تعرق در حین انجام تمرین‌ها زیر‌نظر داشتند. شرکت‌کنندگان همچنین به سوالاتی درباره اینکه چقدراحساس امنیت می‌کنند، چقدر دوست دارند با خودشان مهربان باشند و اینکه چقدر با دیگران احساس همبستگی و ارتباط می‌کنند، پاسخ دادند.
همانطور که انتظار می رفت 2 گروهی که تمرین‌های شفقت‌ورزی به خود را انجام دادند، چه به روش مدیتیشن و اسکن بدن یا چه به روش مراقبه عشق و مهربانی، احساس شفقت ورزی بیشتری نسبت به خود و ارتباط بیشتر با دیگران را گزارش کردند. از طرف دیگر این دو گروه کاهش برانگیختگی فیزیولوژیکی را به صورت کاهش ضربان قلب و تعرق‌پذیری کمتر نشان دادند، ولی همین دو گروه افزایش تغییر‌پذیری ضربان قلب را نشان دادند که نشانه‌ای برای توانایی انعطاف‌پذیری در موقعیت‌های مختلف بود.
مهم‌تر از همه اینها این بود که شرکت‌کنندگانی که درگیر مثبت اندیشی از طریق تمرکز بر یک واقعه یا موقعیتی که خوب پیش رفته بود، بودند افزایش شفقت‌ورزی و کاهش انتقاد نسبت به خود را گزارش کردند، اما آنها پاسخ فیزیولوژیکی یکسانی را نشان ندادند.
در طرف مقابل، گروهی که درگیر تفکر انتقادی از خود بودند یا درگیر چیزهایی بودندکه نتوانسته بودند مدیریت کنند یا به نتیجه‌ای خلاف انتظارشان رسیده بودند، علائم افزایش ضربان قلب و تعرق - علائم فیزیولوژیکی مربوط به احساس استرس را نشان دادند.
ویلم کویکن دستیار این تحقیق از دانشگاه آکسفورد می‌گوید: " این یافته‌ها به ما کمک می‌کند تا در آینده درک بهتری در آزمایش‌های بالینی ناشی از پژوهش داشته باشیم. به عنوان مثال، وقتی که می‌گوییم فردی با افسردگی عود‌کننده زمانی که بیاموزد که با خودش با شفقت بیشتری رفتار کند، می‌تواند به طور ویژه از درمان شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بهره ببرد، از نتایج همین تحقیق استفاده می‌کنیم."
در تحقیقات آینده لازم است تا بررسی کینم که آیا انجام یکباره تمرین‌های شفقت‌ورزی نسبت به خود تاثیرات مشابهی برای افراد مبتلا به افسردگی دارد؟
به طور کلی، این یافته‌ها پیشنهاد می‌کند که کمی عشق ورزیدن و شفقت‌ورزی نسبت به خود ممکن است به شما کمک کند تا احساس ارتباط بیشتری با دیگران داشته باشید و از طرف دیگراحساس استرس کمتری بکنید.
لینک خبر:
https://www.psychologicalscience.org/publications/observer/obsonline/self-compassion-benefits.html