پرسشنامه سازگاری زناشویی گراهام بی اسپنیر توسط اسپنیر در سال ۱۹۷۶ به منظور سنجش سازگاری بین زن و شوهرها و یا هر دو نفری که با هم زندگی می‌کنند تنظیم شده است و شامل ۳۲ سؤال است که برای ارزیابی و سنجش میزان سازگاری و کیفیت رابطه زناشویی به کار می‌رود.

پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ که فرم 47سؤالی آن توسط اولسون(1998)، تهیه شد شامل 12 مقیاس است که عبارتند از: پاسخ قراردادی، رضایت زناشویی، مسایل شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض، نظارت مالی، فعالیت های مربوط به اوقات فراغت، روابط جنسی، ازدواج و فرزندان، بستگان و دوستان، نقش های مساوات طلبی وجهت گیری عقیدتی ساخته شده است.

مقیاس بخشش خاص زناشویی توسط پالپری، رگالیا و فینچام در سال (۲۰۰۹) طراحی شده است. این مقیاس شامل ۱۰ گویه می‌باشد که به منظور ارزیابی بخشش خاص زوجین طراحی شده است.

پرسشنامه تمایل جنسی توسط هالبرت و اپت (۱۹۹۲) ساخته شده است. این پرسشنامه دارای ویژگی‌هایی است که آن را قابل استفاده در فرهنگ‌های مختلف کرده است. به تعبیری، شیوه تنظیم گویه‌ها به صورتی است که بر فعالیت‌های جنسی جاری و بر تجارب جنسی فرد در گذشته تأکید ندارد، بلکه این آزمون بر تمایل به انجام امور جنسی حتی در صورتی که آزمودنی تجربه فعالیت جنسی نداشته باشد، می‌پردازد. این پرسشنامه توسط درمانگران جهت امور بالینی، سنجش مشکلات جنسی و زناشویی و در پژوهش‌های علمی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ایجاد رابطه همراه با احترام، تعهد و عواطف مثبت را صمیمیت ارتباطی می‌نامند، به گونه‌ای که همسران در این ارتباط، احساس با ارزش بودن و مورد توجه و احترام بودن کنند.