بر اساس پژوهشهای منتشر شده در نسخه آنلاین مجله Neurology، مجله پزشکی مربوط به آکادمی عصبشناسی آمریکا، وقتی که بالا و پایینهای سوار شدن بر ترن هوایی به صورت مجازی را تجربه میکنید، افرادی که درگیر سردردهای میگرنی دارند، گیجی و حالت تهوع بیشتری را نسبت به افردی که میگرن ندارند گزارش میکنند.
بر اساس پژوهشهای منتشر شده در نسخه آنلاین مجله Neurology، مجله پزشکی مربوط به آکادمی عصبشناسی آمریکا، وقتی که بالا و پایینهای سوار شدن بر ترن هوایی به صورت مجازی را تجربه میکنید، افرادی که درگیر سردردهای میگرنی دارند، گیجی و حالت تهوع بیشتری را نسبت به افردی که میگرن ندارند گزارش میکنند.
محققین دریافتند که افرادی که میگرن دارند، زمانهایی که سوار بر ترن هوایی مجازی هستند، در نورونهای قسمتهای مخصوصی از مغزشان فعالیت بیشتری به چشم میخورد و در باقی قسمتهای مغز فعالیت کمتری به چشم میخورد. این محققین میگویند این پردازش غیرطبیعی از محرک حرکتی مجازی در مغز با ناتوانی ناشی از میگرن ارتباط دارد و باعث میشود تا افرادی که درگیر آن هستند نسبت به داشتن حالت تهوع در حرکت آسیبپذیرتر باشند.
دکتر آرنی می استاد دانشگاه هامبورگ در آلمان و یکی از نویسندگان این پژوهش میگوید: " میلیونها نفر به صورت منظم در دنیا سردردهای بسیار دردناک و ناتوانکننده میگرنی را تجربه میکنند که میتواند به شدت کیفیت زندگی آنها را کاهش دهد. کسانی که درگیر این بیماری هستند معمولا از داشتن سرگیجه شکایت دارند و مشکلاتی در زمینه حفظ تعادل و یا سوئبرداشت نسبت به موقعیت بدن خودشان در خلال میگرن دارند. در این پژوهش با شبیهسازی سوار سدن بر یک ترن هوایی مجازی به این نتیجه دست یافتیم که این مشکلها نه تنها مشکل بزرگ و اساسی افرادی که میگرن را تجربه میکنند نیست، بلکه مشکل اساسی در تغییرهایی است که در قسمتهای مختلف مغز به وجود آمده است. با شناسایی و مشخص کردن این تغییرها، پژوهش ما میتواند ما را به داشتن درستتری از میگرن که طبیعتا به درمان بهتری میتواند منتهی شود، هدایت میکند."
در این پژوهش از 20 نفر از افرادی که میگران داشتند و 20 نفر از کسانی که میگرن نداشتند استفاده شد. شرکتکنندهها به صورت میانگین 30 ساله بودند و بیش از 80% آنها زن بودند. افرادی که میگرن دارند به صورت میانگین، 4 بار در ماه درگیر این وضعیت میشوند.
محققین از تصویربرداری fMRI برای تصویربرداری از مغز هر یک از شرکتکنندهها زمانی که در حال تماشای ویدئوها برای تجربه کردن، سواری ترن هوایی به صورت مجازی بودند. استفاده کردند. در حین سواری ترن هوایی مجازی هیچ یک از شرکتکنندهها میگرن را تجربه نکردند و بعد از این تجربه از شرکتکنندهها در خصوص میزان سرگیجهای که احساس میکردند و یا حالت تهوعی که در اثر حرکت داشتند و یا سایر علائم میگرن، آمارگیری انجام شد.
محققین دریافتند که 65% افرادی که میگران دارند سرگیجه را تجربه میکنند درحالیکه این در صدر در بین افرادی که میگرن ندارند 30% بود. در رابطه با پرسشنامهای که در مورد تهوع ناشی از حرکت بود که در آن شدت نشانهها بر روی یک مقیاس 1 تا 180 نمرهگذاری میشد، کسانی که میگرن داشتند میانگین نمره 47 را کسب کردند در حالیکه افرادی که میگرن نداشتند میانگینی برابر 24 داشتند. افرادی که میگران داشتند همچنین این نشانهها را برای مدت زمان طولانیتری، به صورت میانگین 1 دقیقه و 19 ثانیه تجربه کردند در حالیکه این میانگین در افراد بدون میگرن 27 ثانیه بود. در رابطه با شدت نشانهها نیز دقیقا همین تفاوت در بین افراد میگرنی و غیرمیگرنی به چشم میخورد.
با توجه به تصویربرداریهای انجام شده از مغز، محققین توانستند تغییر فعالیتهای سلولهای عصبی را بر اساس میزان جریان خونی که به قسمت مشخصی از مغز جریان پیدا میکند شناسایی کنند. افرادی که میگرن داشتند افزایش فعالیت در 5 ناحیه از مغز که شامل دو ناحیه در شکنج پسسری، ناحیه مربوط به پردازش دیداری در مغز، را نشان دادند و همچنین کاهش فعالیت در دو ناحیه از مغز که شامل شکنج پیشانی میانی بود در این افراد مشاهده شد. این تغییرها در مغز با ناتوانی و نمرههای کسب شده در میزان حالت تهوع ناشی از حرکت، همبستگی داشت.
دکتر می اضافه میکند که: " یافتههای ما افزایش فعالیت سلولهای عصبی در پل مغزی را در افراد میگرنی نشان میدهد که وظیفه تنظیم کردن حرکت و سایر فعالیتهای حرکتی را بر عهده دارد. این افزایش فعالیت میتواند با انتقال غیرطبیعی اطلاعات حسی، شنوایی و بینایی در مغز همبستگی داشته باشد. پژوهشهای آینده میبایست افراد بیشتری که میگرن دارند را مورد بررسی قرار دهد تا بتوانیم یافتههای این تحقیق را تایید کنیم."
این یافتهها مورد تایید بنیاد پژوهشهای آلمانی قرار گرفت.
منبع خبر:
Gabriela Carvalho, Jan Mehnert, Hauke Basedau, Kerstin Luedtke, Arne May. Brain Processing of a Visual Self-Motion Study in Patients With Migraine: An fMRI Study. Neurology, 2021; 10.1212/WNL.0000000000012443 DOI: 10.1212/WNL.0000000000012443
لینک خبر:
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/07/210723131218.htm